Mijn Verhaal

Hoi! Ik ben Nadine van Brederode!

Ik ben 35 jaar, woon samen met mijn lieve man Léon en onze dochter Faith van 4 jaar in Maarssen – Utrecht.

Al sinds mijn 16e weet ik dat ik wat moet met mijn fascinatie voor spiritualiteit, psychologie en filosofie. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe het als tiener voelde hoe de wereld zich voor mij ‘opende’. Nachten lang lag ik wakker lag omdat het voelde dat de geestenwereld mij kwam halen. Inmiddels weet ik dat het een spirituele openbaring was, ken ik deze plek van ‘niets en alles tegelijk’ heel goed was en weet ik dat ik veel talent in deze hoek heb. Maar toen stond ik vooral doodsangst uit!

Als modern gezin en een vader in de ICT hadden wij gelukkig als één van de eerste huishoudens internet, en kon in op onderzoek uit. Ik ontdekte dat er veel meer was tussen hemel en aarde, en dat ik niet gek was. Ik vond een medium en ging bij haar in de leer. Zat ik daar als 17 jarige te mediteren tussen de dames van 50+ jaar! Maar het was heel leerzaam. Ik ontwikkelde mijn intuïtie, leerde magnetiseren, tarot kaarten leggen en ik leerde mezelf steeds beter kennen. Door de jaren heb ik vele workshops, trainingen en opleidingen gedaan bij mediums, paragnosten, coaches, alternatieve genezers en therapeuten. Elk met hun eigen specialiteit, geloof en perspectief. Ik leer nog steeds elke dag bij! Zij hebben mij geleerd om de ruwe diamant die wij allen zijn te polijsten, om eruit te halen wat er al in zit! Dat ik weet wie ik ben en wat mijn dromen zijn, heb ik aan die mensen en al hun lessen te danken.

Tot voor kort was bovenstaand echter slechts een hobby, een ‘side-quest’. Ik heb mij jaren lang laten (af)leiden door mijn omgeving die moord en brand leek te schreeuwen op het moment dat ik mijn hart volgde. Dus ben ik het reguliere pad bewandeld van een studie (MBO-Paardenhouderij en HBO-ICT), een waslijst aan stages, (bij)banen en fulltime loondienst, een poging tot ondernemer (webdesign) en zat ik uiteindelijk huisje-boompje-beestje gesettled for life met man en kind. Hier eindigen de Disney verhalen; eind goed al goed toch? Ultiem geluk! Nou, think again!

Mijn leven is tot noch toe één grote existentiële zoektocht geweest, hoe ik balans moest vinden tussen wat mijn hoofd schreeuwde en mijn hart fluisterde. Wie ben ik, wat wil ik, wat maakt mij gelukkig, wat is mijn passie, wat is mijn missie, wat is liefde/tijd/gezondheid…? En nog veel meer van zulke vragen. Eigenlijk zocht ik een handboek voor het goede leven. Maarja, wetenschappelijk gezien zijn die er niet. Dus MOEST ik het wel zoeken in… Mezelf! En dat heb ik gedaan.

Ik ben zo ver dat ik mezelf inmiddels expert in “Professioneel op je bek gaan” en “Vallen en opstaan” durf te noemen. Ondertussen werd ik namelijk ook ervaringsdeskundig in burn-out, bore-out, HSP, depressie en post-partum psychose. Als ik één ding heb geleerd in het leven is het wel dat al het leed, al het lijden, nuttig is. Je moet jezelf eerst totaal verliezen, rock bottom zitten, weten hoe het is om te leven als een zombie en je hart sluiten, voordat je je realiseert ‘En zo wil ik dus niet leven’. Zodra je denkt ‘Is dit alles wat er is’, ‘Waarom lukt het die mensen wél?’ heb je intrinsieke motivatie om dat betere leven stapje bij beetje op te bouwen. Het allerbeste advies wat ik jou geven kan; doe er wat mee! Zoek een leraar. Ga de wereld in. Struikel, en val. Huil. Sta op. Als je nog niet bent waar je wil zijn, is het nog niet het einde. Dus, je kan dit!